Metoda symultaniczno-sekwencyjnaDlaczego dzieci nie mogą się uczyć dotychczas obowiązującymi metodami ?
Nowa rzeczywistość - nowa metoda
Nowa rzeczywistość wymaga skonstruowania odmiennej metody dla nowego pokolenia. Współczesne dzieci inaczej uczą się języka mówionego i pisanego. Przewaga stymulacji obrazem (telewizor, komputer, billbordy, reklamy, emotikony) uniemożliwia całkowicie stosowanie metod analitycznych (głoskowanie). Dla tych dzieci pojedyncze litery tworzą wzory bez znaczeń.
Sześciolatek w XXI wieku ma: - znacząco krótszy czas rozmów z dorosłymi,
- zaburzony język mediów (postaci z kreskówek z wadami wymowy),
- opółºniony rozwój mowy z powodu przedłużającej się oburęczności, braku pionizacji języka, minimalnych uszkodzeń słuchu (alergie, katary, zapalenie ucha, hałas), obniżenia ogólnej sprawności ruchowej.
Fakty te wpływają na nabywanie języka i skutkują trudnościami w nauce czytania i pisania.
Podstawy teoretyczne metody
- Teoretyczne podstawy metody symultaniczno-sekwencyjnej nauki czytania oparte są na:
- Badaniach potwierdzających tezę, że sylaba a nie fonem (głoska) jest najmniejszą jednostką percepcyjną (D.W. Massaro, Psychological aspects of speech perception, [w:] M.A. Gernsbacher (red) Handbook of Psycholinguistics, San Diego 2004);
- Wynikach badań neuropsychologicznych, dotyczących powiązań intermodalnych, budowanych podczas przetwarzania bodłºców słuchowych i wzrokowych;
- Wiedzy na temat funkcji symultanicznych (prawopółkulowych) i sekwencyjnych (lewopółkulowych) oraz kształtowania się struktur umożliwiających przesyłanie informacji między półkulami mózgu (spoidło wielkie, istmus);
- Powtórzeniu sekwencji rozwoju mowy dziecka (od samogłosek, sylab, do wyrazów i zdań);
- Naśladowaniu 3 etapów nabywania systemu językowego: POWTARZANIA, ROZUMIENIA, NAZYWANIA (samodzielnego czytania);
- Pobudzaniu „zwierciadlanych neuronów†(mirror neurons, Spiegelneurone);
- Wynikach badań przeprowadzanych przez doktorantów i magistrantów Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie (badania wykazały wysoką skuteczność metody oraz negatywny wpływ „głoskowania†na osiągnięcie umiejętności czytania ze zrozumieniem i prawidłowego pisania zgodnie z zasadami ortografii.
Dotychczasowe doświadczenia praktyczne w stosowaniu metody:
- Sukcesy dzieci niesłyszących prowadzonych w Zespole Diagnozy i Terapii w Krakowie (ukończenie szkół powszechnych, bardzo dobre wyniki matur, studia).
- Skuteczna pomoc dzieciom z dysleksją.
- Skuteczna nauka czytania w przedszkolach w Katowicach, Rudzie Śląskiej, Rabce, Łodzi, Krakowie.
Struktura symultaniczno-sekwencyjnej nauki czytania Czytanie symultaniczne (prawopółkulowe)
- Czytanie samogłosek
- Czytanie wyrazów
Czytanie sekwencyjne (lewopółkulowe)
- Czytanie sylab otwartych
- Czytanie dwóch sylab
- Czytanie sylab zamkniętych
- Czytanie nowych wyrazów i zdań
Zależność głoska-litera dziecko poznaje po zakończeniu procesu nauki czytania. |